همچنین، برای مصرف عسل به عنوان درمان در موارد خاص، بهتر است با پزشک مشورت کنید تا از ایمنی و مزایای مصرف در موارد خاص اطمینان حاصل کنید.

تسکین از درد معده: عسل به عنوان یک مرطوب کننده طبیعی معده عمل می کند و می تواند به کاهش درد معده کمک کند.

همچنین کربوهیدارت‌های موجود در عسل، بهترین منبع ذخیره‌ی گلیکوژن در ماهیچه‌هاست.

همچنین، توجه به این نکته مهم است که خواص ضد باکتریایی عسل به میزان و نوع عسل ممکن است متغیر باشد و به ویژگی های عسل مربوط باشد.

ساکارز: این فاکتور نشان‌دهنده این است که آیا به زنبور تغذیه مصنوعی داده شده است یا خیر

عسل، شیرینی خود را از مونوساکاریدها، فروکتوز و گلوکز به‌دست می‌آورد و شیرینی نسبی آن در حد ساکارز است.[۵][۶] عسل دارای حدود ۳۲۵ کیلو کالری انرژی در هر ۱۰۰ گرم است.

عسل دارای خواص ضد باکتریایی قدرتمندی است که به دلیل وجود مواد معدنی، آنتی اکسیدان ها، مواد ضد میکروبی و ویتامین ها در ترکیبات خود، به سلامتی انسان ها کمک می کند:

آنتی اکسیدان ها: عسل دارای آنتی اکسیدان های طبیعی مانند فنولیک ها و فلاونوئیدها است که از آسیب های اکسیدی بدن محافظت می کنند.

اگر چه عسل قرن‌هاست که در طب سنتی جایگاه ویژه‌ای داشته است و برای مشکلات کبدی، قلبی عروقی و دستگاه گوارش مورد استفاده بوده است اما به دلیل عدم حمایت علمی، در طب مدرن کاربرد محدودی دارد.

عسل کاج: عسل کاج از شهد گلهای درخت کاج به دست می آید. این نوع عسل به طور معمول دارای طعم ملایم و رنگ طلایی تا طلایی تیره است.

نحوه‌‌ی استفاده: کافی است مقداری عسل بر روی محل زخم یا سوختگی بمالید (تمامی سطح را بپوشاند) و آن را با گاز استریل ببندید و هر روز پانسمان را عوض کنید.

در این نوع تقلب چیزی را تولید می‌کنند که از نظر ظاهری شبیه به عسل است ولی کاملاً here مصنوعی است و هیچ زنبور عسلی در تهیه آن دخالت نداشته‌است!

عسل به عنوان یک منبع کربوهیدرات عالی برای ورزشکاران و بدنسازان به شمار می‌رود. عسل به طور معناداری ضربان قلب و میزان قندخون را طی فعالیت‌های ورزشی افزایش می‌دهد.

در اساطیر و طب عامیانه، عسل هم به‌صورت خوراکی و هم موضعی برای درمان بیماری‌های مختلف از جمله ناراحتی‌های معده، زخم‌ها، زخم‌های پوستی و سوختگی‌های پوستی توسط یونانیان و مصریان باستان و در طب سنتی چینی و آیورودا استفاده می‌شد.[۶۷]